بانوی مینوی

محبت درقرآن: از نظر اسلام نیازهای کودک تنها به نیازهای زیستی خلاصه نمی‌شود ؛ بلکه بخش عمده ای از نیازهای کودک را نیازهای عاطفی و محبت به او تشکیل می دهد. علاوه بر قرآن کریم درروایات به اهمیت نیازهای عاطفی کودک و نقش والدین در جهت ارضاء درست آن‎ها اشاره شده است . سیره‎ی عملی امامان نیز نشان دهنده‏ی اهمیت روابط نزدیک بین والدین و فرزندان است .

        در سوره لقمان یک جمله است که مخصوص همه‎ی پدر و مادرها است که به آن‏ها می‌فهماند چگونه با فرزندانشان صحبت کنند. می فرماید: لقمان به پسرش موعظه می کرد می‏گفت : “یا بنی” پسرکم ،عزیزم ،جانم یعنی هر وقت پدر و مادرها می خواهند فرزندانشان را موعظه کنند با این الفاظ باید با او صحبت کنند زیرا تاثیر سخن آنان بیشتر است و فرزندان نیز با ایجاد رابطه‏ی عاطفی تاثیر پذیری بیشتری خواهند داشت و باعث رشد شخصیت آن‎ها خواهد شد .(‌مظاهری ،1381 ،ص۱۹۶)

        سیره اهل بیت علیه السلام جدای از قرآن نیست و با مطالعه در روش زندگی آنان می توان در تربیت درست و سالم فرزندان و رشد استعدادها موفق بود. سیره‎ی حضرت زهرا ( س) در برخورد با فرزندانش نیز حاکی از اهمیت روابط عاطفی و دوستی و ابراز محبت است . حضرت فاطمه ( س)  با شعر خواندن و بازی با فرزندانش به آن‏ها مهر می وزید . امام علی ( ع) ،امام صادق(ع) و امام کاظم ( ع) نیز به فرزندان خود محبت شدید داشتند .( آذربایجانی، شجاعی 1397،ص ۱۵۹) بنابراین برای پرورش خلاقیت کودک توجه به نیازهای عاطفی و محبت به وی نقش به سزایی دارد.

 محبت درروانشناسی:محبت کیمیایی است که اگر به جا استفاده شود بسیاری ازمشکلات آینده شخص را برطرف می‎سازد و روح او را قدرت می‏بخشد. متخصصان معتقدند استفاده از محبت به صورت درست و منطقی رابطه مستقیمی با افزایش خلاقیت و پرورش آن در کودکان دارد. توجه به کودک شنیدن سخنان او، محبت به او در قالب بازی ، تهیه هدیه ، شاد کردن او و … از مظاهر محبت به کودک به شمار می آیند که هیچ جایگزینی ندارند .( قاسمی، 1393،ص ۱۱۱)  زبان نه تنها از پایه های نخستین رشد شخصیت انسان بوده بلکه مهم ترین وسیله پیوندهای اجتماعی و عاطفی و انتقال تجارب و معارف غیر مکتوب بشری است. محبت زبانی اساسی ترین نقش را در پرورش احساسات عهده دار است . زمانی که زبان از آفات نفسانی مصون باشد و با لطافت و شیرینی و گیرایی عجین شود بیشترین تاثیر را بر ذهن و روان کودکان به جای می گذارد. اولیایی که در این امر موفق هستند بیش ترین تاثیر را بر شخصیت کودکان و نوجوانان می گذارند .(افروز ،1387،ص ۱۶۲و۱۶۱) بنابراین محبت از عوامل مهم تأثیر گذار برشخصیت و پرورش خلاقیت کودک است.

 منابع:

آذربایجانی، مسعود ،شجاعی،محمدصادق،روان شناسی در نهج البلاغه،چاپ هشتم، قم ، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ،۱۳۹۷

افروز ،غلامعلی،روانشناسی تربیتی ،چاپ چهارم ،تهران،سازمان انجمن اولیاء و مربیان جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۸۷

قاسمی ، محمد علی ، دوران طلایی تربیت ،چاپ چهارم ،قم ،نور الزهرا ( س) ،۱۳۹۳.

مظاهری ،حسین ،تربیت فرزند از نظر اسلام ،چاپ هشتم ،تهران،چاپ ونشر بین الملل،۱۳۸۱