بانوی مینوی

کربلا عصاره بهشت است و عاشورا آبروي عشق. اگر کربلا نبود هيچ گلي از زمين نمي روييد و مشام هيچ انسان آزاده اي حقيقت را استشمام نمي کرد. اگر کربلا نبود عاشورا نبود و اگر عاشورا نبود امروز عشق بر سر هر کوي و برزني بيگاري نمي کرد.

حسين آمد و عشق را آبرو بخشيد و عباس با دستان بريده و لبان خشکيده با مشکي زخمي عشق را سيراب کرد تا حرف و حديثي باقي نماند؛ زينب عشق را تداوم بخشيد و آن را در گستره زمين و آسمان منتشر کرد تا از آن پس تمام عاشقان وامدار حماسه عاشورا باشند.

کربلا قبله الهام عاشقان شد و عاشورا ميعادگاهي براي آنان که مي خواهند نماز عشق را در محرابي به بلنداي تاريخ بپا دارند.

از آن روز زندگي معنا يافت که حسين (ع) بر کتيبه دل ها نقش بست و عاشورا- اين راز نهفته- مضمون تمام ناگفته ها شد.

غلامرضا محمدپور

آیت الله میرزا ابوالقاسم محمدی گلپایگانی

فرزند ایشان در شرح احوال ایشان نقل نمودند : که آیت الله در تمام زندگی به پشت بام می رفتند و حضرت امام حسین (ع) را زیارت می نمودند و گاهی در حالی که برف زیادی روی پشت بام بود ، ایشان می رفت و حضرت را زیارت می نمود و جالب آنکه نام همه فرزندان ذکور خویش را حسین گذاشت .

التماس دعا

تفسیر آیه 29 سوره دخان به نظم( گریه عرش و فرش)

هيچ از آن ارض و سماء نگريست پس‏                       بر حسابى هيچشان نگرفت كس‏

يا بر ايشان كس بجز لعنت نكرد                               بعد از ايشان رحم و هم رحمت نكرد

بر خلاف انبيا و اوليا                                             كه بر ايشان خون گریند ارض و سماء

بر حسين ابن على بگريست عرش‏                           آمدند اندر تزلزل عرش و فرش‏

زانكه امرى بود قتلش بس عظيم‏                              شايد ار دلها بر او گردد دو نيم‏

هم بيحيى و ذكريا آسمان‏                                       گريه كرد آمد در اخبار آن چنان‏

ليك هرگز مي نگريد چشم كس‏                               بر ستمكارى شقيى پر هوس‏

مى‏ نبودند آن گروه از منظرين‏                              مهلت ايشان را نبود از رب دين‏

تفسیر صفی ،687