بانوی مینوی

اين‏كه انسان‏ها هنوز با هوشيارى تمام بعد از 1400 سال بر عهد پيامبر اسلام (ص) پايدارند، چون در اين پايدارى خود را از فرسايش‏ هاى عالم ماده مى‏ رهانند و به عالم قدس كه عين بقاء و پايدارى است متصل مى‏ كنند. ما هر روز بايد متوجه‏ باشيم كه از ابتداى تاريخ تا انتهاى آن دورْ دورِ محمد (ص) است، زيرا همان‏طور كه حضرت محمد (ص) فرمودند:

«اوّلُ مَا خَلَقَ اللّهُ، نُوري» بحارالانوار، ج 1، ص 97.

اولين چيزى كه خدا خلق كرد نور آن بود، آخرين دينى هم كه به صحنه آمده و به شكوفايى كامل مى‏ رسد، دين پيامبر اسلام‏ (ص) است، و همه‏ ى پيامبران (عليهم السلام) مأمورند تا جلوه‏اى از اسلام را به نمايش بگذارند، به همين جهت ساير انبياء در امور خود به پنج تن (عليهم السلام) متوسل مى‏ شوند.

اين‏ها همه نشانه‏ ى اين است كه پيامبر (ص) و اسلام اصلًا كهنه شدنى نيستند و هركس هم با اسلام و پيامبر (ص) ارتباط پيدا كرد، كهنه نمى‏ شود، وشيطان دقيقاً عكس اين را القاء مى‏ كند تا ما تصور كنيم دوره‏ى اسلام گذشته است و راز پايدارى خود را رها كنيم و به سوى ناپايدارى و ويرانى و بحران كشيده شويم كه شاخصه‏ ى آن تمدن غير قدسى غربى است.