بانوی مینوی

پيامبر خدا (ص) فرمود: همانا خداوند در نزد زبان هر گوينده‏ اى است، پس بايد هر كسى از خدا بترسد و بداند كه چه مى‏ گويد.( إنّ اللَّه عند لسان كل قائل فليتّق اللَّه امرء و علم ما يقول.)

و نيز فرمود: هر گاه مؤمنى را خاموش، و آرام ديديد، به او نزديك شويد، زيرا حكمت را به شما مى‏ آموزد.(إذا رأيتم المؤمن صموتا وقورا فادنوا منه فانّه يلقّى الحكمة.)

ارزش تو را به كار برد زبانت مى‏ سنجند، و با زبانت گاهى، خود را به عنوان شخص پستى با شخص بهتر جابجا مى‏ كنى، زيرا تو اگر عوض حرف زدن بينديشى، چه بسا كه نسيمى از نسيم هاى رحمت الهى بهنگام انديشه- به جان تو بوزد، كه چقدر پاداش زياد بهمراه دارد! و اگر تو تهليل و تسبيح، تحميد و ذكرخدا را بگويى، براى تو بهتر خواهد بود. بسا كلمه‏ اى كه باعث بناى كاخى در بهشت شود. و آن كه قادر بر دست آوردن گنجى از گنج هاست در عوض كلوخ بى‏ سودى را برداشته است، چه زيانكارى كه زيانش آشكار است!

 
منبع :مجموعه ورام، آداب و اخلاق در اسلام / ترجمه تنبيه الخواطر ؛ ص208